Śledź nas na 
lub dołącz do naszego 
Cardano jest w pełni zdecentralizowanym projektem kryptowalutowym, który rozwijany jest w oparciu o otwarte oprogramowanie (open source). Przy powstawaniu i rozwoju projektu biorą udział specjaliści oraz inżynierowie na poziomie akademickim z całego świata.
Cardano – poznajcie zabójcę ethereum pod postacią samuraja
Cardano jest nową jakością w projektach kryptowalutowych
Powszechnie w świecie kryptowalut zwykło się mówić o Cardano że jest “japońskim Ethereum” lub “zabójcą ethereum“.
Nazwy powstały w środowisku samoistnie w wyniku dwóch prostych faktów: większość inwestorów i developerów projektu Cardano pochodzi z Japonii, a głównym celem projektu było rozwiązanie problemu Ethereum związanego ze skalowalnością oraz ulepszenie obliczalności dla smart-contractów w sieci w tym również zwiększenie ilości transakcji na sekundę TpS.
Zobacz również: Ethereum (ETH 2.0) – przecierając szlaki ku zdecentralizowanej przyszłości
W przeciwieństwie do większości projektów kryptowalutowych za Cardano nie stoi jedna firma start-upowa albo grupa studentów.
Projekt Cardano jest otwartym projektem.
Do jego rozwoju może przyczynić się każdy specjalista posiadający odpowiednie wykształcenie i umiejętności.
Otwartość oprogramowania oraz otwartość fundacji Cardano sprawiają że do projektu Cardano przyłączają się specjaliści posiadający zaplecze akademickie.
Specjaliści Ci mogą prowadzić badania na “żywym organiźmie” blockchain.
Zapewnione jest to dzięki warstwowej budowie całego projektu. Obecnie rozwiniętą warstwą projektu jest CSL – Cardano Settlement Layer, na którym działa portfel, węzły oraz sieć.
Rozwijaną warstwą jest CCL – Cardano Computation Layer, na tej warstwie działać mają smart contracty oraz zdecentralizowane aplikacje (tzw. Dapps’y).
Dzięki takiemu rozwiązaniu można dokonywać tzw. soft forków na jednej warstwie przez co projekt jest bardzo podatny na implementowanie nowych rozwiązań w danej warstwie bez szkody dla pozostałych warstw i bez zakłóceń dla samej sieci Cardano.
Proof-of-Work i jego wady
Jednym z głównych założeń projektu Cardano i opartej na nim kryptowaluty ADA jest oparcie sieci o mechanizm który zapewni: oszczędność energii, bezpieczeństwo sieci oraz decentralizację.
Kryptowaluty takie jak Bitcoin czy Ethereum oparte są o mechanizm Proof-of-Work.
W modelu proof-of-work potwierdzaniem transakcji zajmują się dowolni użytkownicy sieci zwani węzłami sieci a potocznie nazywani “górnikami” w zamian za potwierdzanie transakcji otrzymują oni wynagrodzenie.
Wynagrodzenie to pochodzi z puli przeznaczonych na to monet oraz zapłaconych przez użytkowników sieci prowizji w danym bloku.
Zobacz również: Proof of Stake (PoS) – Jak kopać i ile zarobię?
W czasach gdy Bitcoin był mało popularny a trudność sieci stosunkowo niska każdy mógł sobie pozwolić na utrzymywanie swojego węzła sieci i “kopanie” kryptowaluty BTC na swoim domowym komputerze.
Polecamy: Satoshi – co to jest i kto to Nakamoto? Bitcoin i jego twórca
Było to zgodne z oryginalną wizją BTC zakładającą rozproszenie i decentralizację węzłów. Oryginalny White Paper BTC w punkcie 4-tym mówi nam o tym że jeden procesor = jeden głos.
Oznacza to że bezpieczeństwo i stabilność sieci powinny być zapewnione przez większość węzłów założonych przez użytkowników sieci, gdzie każdy ma tak samo ważny głos.
Z biegiem czasu jednak wartość BTC rosła, ilość użytkowników zakładających własny węzeł a więc “kopiących” kryptowalutę BTC również rosła.
W wyniku tego trudność sieci zaczęła wzrastać w szybkim tempie a do “wydobycia” bloku szybko przestały wystarczać zwykłe procesory. Powstały specjalne jednostki obliczeniowe do “wydobywania” BTC.
Następnie powstały firmy zajmujące się produkcją urządzeń przeznaczonych do “kopania” BTC takie jak chociażby Bitmain.
W ten sposób oryginalna wizja została szybko zniekształcona a obecnie główne węzły BTC czyli kopalnie są tak na prawdę wielkimi centrami obliczeniowymi dla sieci.
Nie byłoby w tym nic złego gdyby nie energochłonność takiego rozwiązania.
Według różnych wyliczeń obecne roczne zużycie prądu przez sieć BTC może przekroczyć pod koniec roku 70TWh , dla porównania Polska przez cały rok zużywa 142TWh!.
Jest to więc obecnie straszne marnotrawstwo energii.
Kolejną wadą w następstwie powyższego jest centralizacja głównych węzłów sieci spowodowana wysoką energochłonną i wysoką kapitałochłonną barierą wejścia.
Obecnie główne węzły BTC (kopalnie) znajdują się w krajach z relatywnie tanią energią elektryczną.
Proof-of-Stake i jego wady!
Obecnie wiele kryptowalut jest opartych na zasadzie Proof-of-Stake, zasada ta zakłada że węzły nie potrzebują wykonywać coraz to trudniejszych obliczeń w celu potwierdzania transakcji.
Każdy użytkownik może posiadać swój węzeł a wykonana “praca” liczy się dla każdego z uwzględnieniem pewnej wagi głosu.
W większości przypadków na wagę głosu ma wpływ ilość posiadanej krytpowaluty na danym węźle.
W skrócie więc Proof-of-Stake może działać na każdym komputerze np, w formie portfela danej kryptowaluty.
Wysokość wynagrodzenia jest obliczana w oparciu o algorytm który bierze pod uwagę ilość posiadanych na koncie monet danej kryptowaluty.
Takie rozwiązanie sprawia że sieć nie jest energochłonna a do jej utrzymania wystarczy ułamek promila energii, którą obecnie zużywa sieć BTC i to bez względu na popularność danej kryptowaluty w przyszłości.
Dodatkowo takie rozwiązanie sprawia że wynagrodzenie otrzymać może każdy bez względu na posiadany sprzęt, wystarczy tylko odpowiednia ilość monet na portfelu i tutaj jest niestety haczyk.
Problem polega na tym że standardowy model Proof-of-Stake sprawia że użytkownik, który ma największą ilość monet w obiegu i uruchomi węzeł będzie tych monet otrzymywał; najwięcej z puli.
Czyli najbogatszy użytkownik będzie się bogacił jeszcze szybciej nie pozostawiając żadnych szans pozostałym użytkownikom.
Jeśli dodamy do tego możliwość głosowania zmian w projekcie gdzie siła głosu będzie zależna od ilości posiadanych monet to mamy prostą drogę do centralizacji i kryptowalutowego zamordyzmu, przed którym skutecznie obroniłby proof-of-work.
Cardano ma swoje lepsze rozwiązanie oparte o Proof-of-Stake
Projekt Cardano ulepszył algorytm Proof-of-Stake dodając do niego dodatkowe elementy, ich flagowy algorytm opisujący autorski Proof-of-Stake nazywa się Ouroboros.
Algorytm ten działa w oparciu o następujące założenia:
- Wyszczególnia epochs (epoki) i slots (szczeliny) jako jednostki czasu szczególne dla działania algorytmu. Slot trwa 20 sekund a epoka trwa 21 600 slotów czyli 5 dni.
- Wynagrodzenie jest wypłacane co jedną epokę.
- Wynagrodzenie za jedną epokę jest rozdzielane według jednego z dwóch scenariuszy: proporcjonalnie do monet posiadanych na początku epoki lub proporcjonalnie do ilości slotów, podczas których stake pool został wybrany na lidera. Algorytm wprowadza tutaj system głosowań na lidera tzw. stake poola. Stake pool jest to nic innego jak zrzeszenie mniejszych węzłów, które dla potrzeb artykułu nazwijmy siecią węzłów. Taka organizacja zwiększa szansę na uzyskanie nagrody z bloku, Każde taka sieć węzłów ma określonego lidera. Nagrodę otrzymuje lider oraz poszczególne węzły należące do sieci węzłów. Rozwiązanie to sprawia że każdy najbogatszy nawet węzeł nie będzie mógł działać w pojedynkę ponieważ z pozostałych mniejszych węzłów może zawiązać się sieć węzłów która będzie miała więcej monet a co za tym idzie będzie otrzymywać większą nagrodę.
Algorytm nie faworyzuje największych sieci węzłów. Realizuje to w następujący sposób: maksymalna nagroda dla jednej sieci węzłów nie może być wyższa niż 1/k gdzie k – ilość sieci węzłów.
Dla przykładu: załóżmy że ilość sieci węzłów w danej epoce wyniosła k=100, udział poszczególnych sieci węzłów powiedzmy A i B wyniósł odpowiednio A=0,3% a B=12%, pomimo tego sieć węzłów B dostanie maksymalne wynagrodzenie wynoszące 1% dlatego że 1/100 = 1%.
W ten sposób duże i bogate sieci węzłów zawsze dostaną ograniczoną nagrodę, wpływa to na “ruch” pomiędzy sieciami węzłów oraz przeciwdziała powstawaniu karteli składających się z najbogatszych węzłów.
Podstawowe informacje o Cardano
Cardano posiada kryptowalutę ADA: ADA ma swój portfel nazwany the-daedalus-wallet.
Portfel jest dedykowany do kryptowaluty ADA. W obiegu mamy: 25 927 070 538 ADA całkowiat liczba tokenów w obiegu wyniesie: 31 112 483 745 ADA. Technologia stojąca za ADA oraz zaplecze naukowe fundacji sprawia że jest to jeden z najciekawszych projektów kryptorynku.
Zobacz również: Portfel kryptowalut – jak bezpiecznie przechowywać bitcoina, tokeny?
Jeśli chcesz zakupić walutę ADA od Cardano to możesz tego dokonać na jednej z giełd:
